۲۶ بهمن ۱۳۸۸

حرف، حرف، حرف

دیوید آیوز

حمید امجد
نشر نیلا/ چاپ اول۸۸/ ۲۴صفحه/ ۵۰۰تومان

"نمایشنامه‌ی آیوز سرشار است از اشارات و شوخی‌هایی هم با هملت و شکسپیر و هم با سه نویسنده‌ی نام‌آور دیگر و آثارشان؛ که گرچه کوشش برای شرح و تفسیر تمام آن اشارات و شوخی‌ها می‌تواند این یادداشت را به حجمی بیش از حجم خود نمایشنامه‌ی کوتاه آیوز برساند و این اصلاً نقض غرض و ضایع‌کننده‌ی ظرافت شوخی‌ها خواهد بود، شاید از معرفی بس کوتاه آن سه، پیش از ورود به حرف، حرف، حرف، گریز نباشد."

سه تا شخصیت نماشنامه میمون‌هایی هستند به اسم میلتون و سوییفت و کافکا که پشت ماشین تایپ نشستن و مجبورشون کرده‌ن که هملت بنویسن. مسلماً من خیلی از شوخی‌ها و اشاره‌هاش رو نفهمیدم. اما همین‌قدر که فهمیدم طنز بدی نداشت.

 
میلتون   کار تو چطور پیش می‌ره، فرانتس؟ تو به کجا رسیده‌ی؟

کافکا    خب- (آن‌چه را که تایپ کرده می‌خواند) "ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک. ک."

سوییفت این دیگه چیه؟ پست‌مدرنه؟

کافکا    بیست خط همینو نوشته‌م.
سوییفت این جور پیش بره هیچ‌چی که نباشه دخل مخ خودشو می‌آره.
کافکا    بیست‌خط همینو نوشتم و بعدش دیگه خشکیدم. گیر کردم. احساس کردم دارم خودمو تکرار می‌کنم.