بری ريچاردز
حسين پاينده
نشر قطره/ چاپ اول۸۸/ ۲۶۶صفحه/ ۶۰۰۰تومان
سه تا بخش اصلی داره. توی بخش اول راجع به شيوه‌ی تحقيق‌های روانكاوانه توضيح می‌ده و توی بخش دوم بررسی موردی می‌كنه از فوتبال و روستا و اتومبيل و كالاها و موسيقی و حومه‌ی شهر. بخش سوم هم تحليل و نتيجه‌گيری نهاييه.
خود نويسنده می‌گه نگاه اين كتاب تقريباً پسافرويديه. تقريباً هر چيزی رو به مسائل جنسی ربط می‌ده. من نمی‌دونم درسته يا نه. مثلاً درباره‌ی فوتبال می‌گه: «همگان می‌دانند كه هدف نهايی از همه‌ی ضربات به توپ، نفوذ به ديگری (يا دقيق‌تر بگوييم، نفوذ به منطقه‌ای مقدس يا ممنوع از طريق يك منفذ) است. توپ را داخل دروازه كردن نوعی فتح جنسی (مردانه) است، كما اين‌كه در عرف زبان عاميانه نيز عبارت ياد شده همين معنا را می‌دهد.» يا مثلاً می‌گه زمين فوتبال بدن مادر رو القا می‌كنه.
يا داخل ماشين رو به رحم تشبيه می‌كنه و می‌گه خود ماشين هم مثل بدن مردانه‌ست كه با فشار راه خودش رو باز می‌كنه.
حرف‌های ديگه‌ای هم راجع به هر كدوم از اين بررسی‌های موردی می‌زنه كه جالبند اما اساس كتاب روی روانكاوی استواره و بيشتر حرف‌هاش در اون زمينه‌ست. يعنی نقد اجتماعی يا فرهنگی نمی‌كنه. بيشتر، تعبيرهای روانكاوانه‌ست از فرهنگ عامه.
حسين پاينده
نشر قطره/ چاپ اول۸۸/ ۲۶۶صفحه/ ۶۰۰۰تومان
سه تا بخش اصلی داره. توی بخش اول راجع به شيوه‌ی تحقيق‌های روانكاوانه توضيح می‌ده و توی بخش دوم بررسی موردی می‌كنه از فوتبال و روستا و اتومبيل و كالاها و موسيقی و حومه‌ی شهر. بخش سوم هم تحليل و نتيجه‌گيری نهاييه.
خود نويسنده می‌گه نگاه اين كتاب تقريباً پسافرويديه. تقريباً هر چيزی رو به مسائل جنسی ربط می‌ده. من نمی‌دونم درسته يا نه. مثلاً درباره‌ی فوتبال می‌گه: «همگان می‌دانند كه هدف نهايی از همه‌ی ضربات به توپ، نفوذ به ديگری (يا دقيق‌تر بگوييم، نفوذ به منطقه‌ای مقدس يا ممنوع از طريق يك منفذ) است. توپ را داخل دروازه كردن نوعی فتح جنسی (مردانه) است، كما اين‌كه در عرف زبان عاميانه نيز عبارت ياد شده همين معنا را می‌دهد.» يا مثلاً می‌گه زمين فوتبال بدن مادر رو القا می‌كنه.
يا داخل ماشين رو به رحم تشبيه می‌كنه و می‌گه خود ماشين هم مثل بدن مردانه‌ست كه با فشار راه خودش رو باز می‌كنه.
حرف‌های ديگه‌ای هم راجع به هر كدوم از اين بررسی‌های موردی می‌زنه كه جالبند اما اساس كتاب روی روانكاوی استواره و بيشتر حرف‌هاش در اون زمينه‌ست. يعنی نقد اجتماعی يا فرهنگی نمی‌كنه. بيشتر، تعبيرهای روانكاوانه‌ست از فرهنگ عامه.
۲ نظر:
معلومه که می‌‌دونی... این حرفا احمقانه‌ترین حرفاییه که تا به حال به اسم علم تولید شده.
...شر محض!
ارسال یک نظر