موریل باربری
مرتضی کلانتریان
نشر آگه/ چاپ اول ۸۸/ ۳۶۲صفحه/ ۵۴۰۰ تومان
دومین کتابیه که باربری نوشته و اولین کتابیه که ازش ترجمه شده. دو تا راوی داره. یکی یک پیرزن متفاوت و متفکر و که سرایدار آپارتمانه و اون یکی هم یک دختربچهی دوازدهسالهی متفکر که توی همون آپارتمان با خانوادهش زندگی میکنه. از همینجا میشه فهمید که رمان واقعگرا و اینا نیست. یعنی نه همچین بچهای تو دنیا وجود داره و نه احتمالاً اینجور سرایداری. البته مهم نیست. یعنی ضعف محسوب نمیشه.
قسمتهایی که دختره نوشته به اسم "اندیشهی عمیق" شمارهگذاری شدهن. یعنی اندیشهی عمیق شمارهی یک، دو، سه و... توی هر کدوم از اینها راجع به یه چیز نظریهپردازی میکنه. تقریباً همیشه هم حرفهای جالبی میزنه. طوری که باعث میشه آدم فصلهای سرایدار رو زودتر بخونه تا دوباره به اندیشهی عمیق برسه. حرفهای سرایدار بیشتر دربارهی رابطهی خودش و اهالی آپارتمانه با توجه به اینکه اون یک پیرزن معمولی نیست و...
تا نیمههای کتاب، اوضاع یکنواخت پیش میره اما از اونجا به بعد اتفاقها مهمتر و بیشتر میشن و تازه داستان شکل میگیره. از اینجا به بعد سیر داستان یه جورایی شبیه داستانهای عامهپسند میشه. یعنی اسکلت اتفاقها شبیه اون داستانهاست اما همراه با اندیشهی عمیق و حرف زدن دربارهی کتاب و فیلم و موسیقی و اینجور چیزا. در کل به خوندنش میارزه.
مرتضی کلانتریان
نشر آگه/ چاپ اول ۸۸/ ۳۶۲صفحه/ ۵۴۰۰ تومان
دومین کتابیه که باربری نوشته و اولین کتابیه که ازش ترجمه شده. دو تا راوی داره. یکی یک پیرزن متفاوت و متفکر و که سرایدار آپارتمانه و اون یکی هم یک دختربچهی دوازدهسالهی متفکر که توی همون آپارتمان با خانوادهش زندگی میکنه. از همینجا میشه فهمید که رمان واقعگرا و اینا نیست. یعنی نه همچین بچهای تو دنیا وجود داره و نه احتمالاً اینجور سرایداری. البته مهم نیست. یعنی ضعف محسوب نمیشه.
قسمتهایی که دختره نوشته به اسم "اندیشهی عمیق" شمارهگذاری شدهن. یعنی اندیشهی عمیق شمارهی یک، دو، سه و... توی هر کدوم از اینها راجع به یه چیز نظریهپردازی میکنه. تقریباً همیشه هم حرفهای جالبی میزنه. طوری که باعث میشه آدم فصلهای سرایدار رو زودتر بخونه تا دوباره به اندیشهی عمیق برسه. حرفهای سرایدار بیشتر دربارهی رابطهی خودش و اهالی آپارتمانه با توجه به اینکه اون یک پیرزن معمولی نیست و...
تا نیمههای کتاب، اوضاع یکنواخت پیش میره اما از اونجا به بعد اتفاقها مهمتر و بیشتر میشن و تازه داستان شکل میگیره. از اینجا به بعد سیر داستان یه جورایی شبیه داستانهای عامهپسند میشه. یعنی اسکلت اتفاقها شبیه اون داستانهاست اما همراه با اندیشهی عمیق و حرف زدن دربارهی کتاب و فیلم و موسیقی و اینجور چیزا. در کل به خوندنش میارزه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر