۲۵ فروردین ۱۳۸۹

نوازنده‌ی همراه و بیماری سیاه

نینا بربروا
سروژ استپانیان
نشر کارنامه/ چاپ اول۸۵/ ۲۰۶ صفحه/ ۳۹۵۰ تومان

دوتا داستان بلنده. توی داستان اول مدام سعی می‌کنه کنجکاوی خواننده رو تحریک کنه و ماجرای اصلی درباره‌ی خود راوی نیست. یعنی درباره‌ی اتفاقی حرف می‌زنه که خودش شاهدش بوده اما دخالت زیادی نداشته. یک دختر فقیر که مادر نوازنده‌ش بزرگش می‌کنه و بعداً به عنوان نوازنده‌ی همراه با یه خواننده‌ی زن از شهر می‌ره. داستان تقریباً درباره‌ی زن خواننده‌ست.
به نظر من داستان دوم بهتر بود. البته هیچ کدوم با شنل‌پاره قابل مقایسه نیست اما یه چیزایی توی هر سه‌تا داستان شبیه همه. تو هر داستان یک شخصیت هست که از فرط بدبختی فردیت خودش رو از دست داده و بی‌تفاوت شده. توی شنل پاره و بیماری سیاه همین موضوع اصلیه اما توی نوازنده‌ی همراه نه. اتفاق‌هایی که برای شخصیت اصلی افتاده کم‌کم باعث بی‌تفاوتی و خونسردی بیش از حد شده.